Wolontariat

Jak zostać wolontariuszem Fundacji AMA CANEM:
Wolontariuszem może zostać każdy, kto chce bezinteresownie, bezpłatnie i dobrowolnie poświęcić trochę swojego wolnego czasu innym. Nieść pomoc wszędzie tam, gdzie jest ona potrzebna. Wolontariusz to osoba wrażliwa, otwarta, umiejąca współpracować, bezinteresowna i tolerancyjna. Osoba, która chce i jest w stanie świadomie działać na rzecz innych. Wolontariuszem Fundacji AMA CANEM może zostać każdy, kto potrafi i chce poświęcić swój czas dla osób potrzebujących. Ma umiejętność dzielenia się wiedzą i miłością do ludzi i zwierząt. Chce współdziałać poprzez propagowanie animaloterapii, czynnie uczestniczyć w realizacji zadań statutowych Fundacji AMA CANEM.
Wolontariat (łac. „volontarius” = dobrowolny, chętny) to dobrowolna, bezpłatna, świadoma działalność na rzecz innych, wykraczająca poza związki rodzinno – koleżeńsko – przyjacielskie. Wolontariat daje szansę wykorzystania własnych umiejętności i doświadczeń, rozwinięcia zainteresowań, zdobycia doświadczenia w nowych dziedzinach, zawarcia nowych znajomości, przyjaźni.
Kodeks etyczny wolontariusza Fundacji AMA CANEM:
Wolontariusz powinien:
Być pewnym.
Zastanów się, dlaczego chcesz pomagać innym ludziom. W jaki sposób Fundacja może pomóc Ci w realizacji Twoich własnych celów. Czy droga, jaką wybierzesz jest zgodna z założeniami i celami Fundacji?
Być przekonanym.
Nie oferuj swej pomocy, jeżeli nie jesteś przekonany o wartości tego, co robisz i słuszności przyjętych do realizacji celów.
Być lojalnym.
Zgłaszaj sugestie dotyczące Twojej pracy czy realizacji przyjętych programów bezpośrednio Zarządowi i koordynatorom. Nie krytykuj żadnej z osób zaangażowanych w działalność Fundacji. Staraj się współpracować ze wszystkimi.
Przestrzegać zasad.
Nie krytykuj rzeczy, których nie rozumiesz. Może okazać się, że mają swoje uzasadnienie. Jeżeli masz wątpliwości, co do ich słuszności proś o ich wyjaśnienie bezpośrednio swojego koordynatora.
Mówić otwarcie.
Pytaj o rzeczy, których nie rozumiesz. Nie pozwól, by tłumione wątpliwości i frustracje odciągnęły Cię od tego, co najważniejsze, bądź zmieniły w osobę stwarzającą problemy.
Chętnie się uczyć.
Wzbogacaj swoją wiedzę, korzystaj z możliwości wymiany doświadczeń z innymi wolontariuszami. Rozszerzaj swoje kompetencje poprzez szkolenia i podnoszenie własnych kwalifikacji.
Stale się rozwijać.
Staraj się wiedzieć jak najwięcej o Twojej organizacji i pracy, którą wykonujesz. Korzystaj z możliwości rozwijania wiedzy i umiejętności. Dziel się z innymi Twymi osiągnięciami i sukcesami.
Nie sprzeciwiać się kontroli nad sobą.
Bądź otwarty na ocenę swojej pracy. Ocena nie oznacza krytyki. Pomoże Ci ona dowiedzieć się o jej skuteczności. Da możliwość weryfikacji i satysfakcji.
Być osobą, na której można polegać.
Praca jest zobowiązaniem, którego się podjąłeś. Wykonuj to, co zgodziłeś się zrobić. Nie składaj obietnic, których nie jesteś w stanie spełnić. Jeżeli masz trudności lub pojawiły się problemy powiadom koordynatora o nich, a postaramy się pomóc w ich rozwiązaniu.
Działać w zespole.
Pamiętaj, że praca w grupie podwyższa efektywność Twojej pracy. Zespół daje Ci możliwość zdobywania nowych doświadczeń. Samotnik działający na własną rękę jest mało skuteczny.
Źródło: Materiały Pani Małgorzaty Ochman, zamieszczone na stronie www.wolontariat.pl
Co powinieneś wiedzieć przed podjęciem pracy:
– na czym będzie polegała Twoja praca?
– ile czasu będziesz musiał poświęcić tej pracy?
– co będzie potrzebne do realizacji zadań określonych w podjętych działaniach?
– co masz zrobić, jeśli Ci się coś nie uda?
– czy w trakcie swojej pracy ktoś będzie Ci pomagać i do kogo możesz się zwrócić o pomoc?
– pytaj o wszystko, co jest dla Ciebie w tym zadaniu niejasne!
USTAWA z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z dnia 29 maja 2003 r.)
Rozdział 1 Przepisy ogólne:
Art. 42
1. Wolontariusze mogą wykonywać, na zasadach określonych w niniejszym rozdziale, świadczenia, odpowiadające świadczeniu pracy, na rzecz:
1) organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 w zakresie ich działalności statutowej, w szczególności w zakresie działalności pożytku publicznego,
2) organów administracji publicznej, z wyłączeniem prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,
3) jednostek organizacyjnych podległych organom administracji publicznej lub nadzorowanych przez te organy, z wyłączeniem prowadzonej przez te jednostki działalności gospodarczej – zwanych dalej „korzystającymi”.
2. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do wolontariuszy wykonujących na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej świadczenia na rzecz organizacji międzynarodowych, jeżeli postanowienia umów międzynarodowych nie stanowią inaczej.
Art. 43
Wolontariusz powinien posiadać kwalifikacje i spełniać wymagania odpowiednie do rodzaju i zakresu wykonywanych świadczeń, jeżeli obowiązek posiadania takich kwalifikacji i spełniania stosownych wymagań wynika z odrębnych przepisów.
Art. 44
1. Świadczenia wolontariuszy są wykonywane w zakresie, w sposób i w czasie określonych w porozumieniu z korzystającym. Porozumienie powinno zawierać postanowienie o możliwości jego rozwiązania.
2. Na żądanie wolontariusza korzystający jest obowiązany potwierdzić na piśmie treść porozumienia, o którym mowa w ust. 1, a także wydać pisemne zaświadczenie o wykonaniu świadczeń przez wolontariusza, w tym o zakresie wykonywanych świadczeń.
3. Na prośbę wolontariusza korzystający może przedłożyć pisemną opinię o wykonaniu świadczeń przez wolontariusza.
4. Jeżeli świadczenie wolontariusza wykonywane jest przez okres dłuższy niż 30 dni, porozumienie powinno być sporządzone na piśmie.
Rozdział 2 Przepisy szczególne:
Art. 45
1. Korzystający ma obowiązek:
1) informować wolontariusza o ryzyku dla zdrowia i bezpieczeństwa związanym z wykonywanymi świadczeniami oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami;
2) zapewnić wolontariuszowi, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach, bezpieczne i higieniczne warunki wykonywania przez niego świadczeń, w tym – w zależności od rodzaju świadczeń i zagrożeń związanych z ich wykonywaniem – odpowiednie środki ochrony indywidualnej;
3) pokrywać, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach, koszty podróży służbowych i diet.
2. Korzystający może pokrywać, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach, także inne niezbędne koszty ponoszone przez wolontariusza, związane z wykonywaniem świadczeń na rzecz korzystającego.
3. Korzystający może pokrywać koszty szkoleń wolontariuszy w zakresie wykonywanych przez nich świadczeń określonych w porozumieniu, o którym mowa w art. 44 ust. 1.
4. Wolontariusz może, w formie pisemnej pod rygorem nieważności, zwolnić korzystającego w całości lub w części z obowiązków wymienionych w ust. 1 pkt 3.
Art. 46
1.Wolontariuszowi mogą przysługiwać świadczenia zdrowotne na zasadach przewidzianych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.
2. Wolontariuszowi przysługuje zaopatrzenie z tytułu wypadku przy wykonywaniu świadczeń, o których mowa w art. 42, na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Wolontariuszowi, który wykonuje świadczenia przez okres nie dłuższy niż 30 dni, korzystający zobowiązany jest zapewnić ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków.
Art. 47
Korzystający ma obowiązek poinformować wolontariusza o przysługujących mu prawach i ciążących obowiązkach oraz zapewnić dostępność tych informacji.
Art. 48
Jeżeli porozumienie zawarte między korzystającym, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 i 3, a wolontariuszem dotyczy wydelegowania wolontariusza w celu wykonywania przez niego świadczeń na terytorium innego państwa, na podstawie umowy międzynarodowej wiążącej Rzeczpospolitą Polską, wolontariuszowi przysługuje prawo do świadczeń i pokrycia kosztów ogólnie przyjętych w stosunkach danego rodzaju, chyba, że umowy międzynarodowe stanową inaczej.
Art. 49
Wydatki na cele, o których mowa w art. 45 ust. 1 i 3 oraz art. 46 ust. 3, stanowią:
1) koszty prowadzenia działalności statutowej organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 jako korzystających;
2) koszty korzystających, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 i 3.
Art. 50
Wartość świadczenia wolontariusza nie stanowi darowizny na rzecz korzystającego w rozumieniu przepisów Kodeksu Cywilnego oraz przepisów podatkowych.
Art. 51
Pierwsza kadencja Rady, o której mowa w art. 35 ust. 1, trwa 2 lata.
Art. 52
Rada Ministrów przedstawi Sejmowi i Senatowi Rzeczypospolitej Polskiej w terminie do dnia 30 czerwca 2005 r. sprawozdanie z działania ustawy za okres od dnia jej wejścia w życie do dnia 31 grudnia 2004 r.
Art. 53
Ustawa wchodzi w życie na zasadach określonych w odrębnej ustawie.
Karta wolontariusza:
Wolontariat jest szansą dla każdego niezależnie od płci, rasy, narodowości, wyznania, przekonań politycznych, wieku czy stanu zdrowia, każdy ma prawo być wolontariuszem. Wolontariat daje szansę wykorzystania własnych umiejętności i doświadczeń, rozwinięcia zainteresowań, zdobycia doświadczenia w nowych dziedzinach, wywarcia wpływu na zmiany społeczne i możliwość zaangażowania się.
Wolontariusz powinien:
– mieć jasno określony zakres obowiązków,
– zdawać sobie sprawę z odpowiedzialności związanej ze swoją działalnością,
– wiedzieć, przed kim jest odpowiedzialny za wykonanie swoich zadań i mieć regularny kontakt z tą osobą,
– mieć zapewniony udział w tworzeniu programu, w którym uczestniczy, co umożliwi mu realizację własnych potrzeb i zainteresowań,
– być chronionym przed jakimkolwiek ryzykiem związanym z wykonywaniem powierzonych mu zadań,
– być objęty ubezpieczeniem od odpowiedzialności,
– mieć satysfakcję z własnej aktywności,
– przestrzegać kodeksu etycznego związanego z realizowaniem powierzonych mu zadań.
Organizacje zatrudniające wolontariuszy powinny:
– uznawać prawa wolontariusza i zapewnić ich respektowanie,
– dbać o to, aby aktywność wolontariusza i praca pracownika płatnego miała charakter wzajemnie uzupełniający się – rozszerzać, dzięki aktywności wolontariuszy, zakres oferowanych usług,
– nie powierzać wolontariuszowi zadań, które realizował uprzednio zatrudniony pracownik płatny,
– informować wolontariusza o jego prawach i obowiązkach,
– ponosić koszty finansowe związane z aktywnością społeczną wolontariuszy,
– dbać o interesy wolontariusza i nie wywierać na niego presji moralnej, skłaniającej do wykonywania zadań pozostających w konflikcie z jego przekonaniami.
Karta Wolontariusza nawiązuje do Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, nazywanej potocznie Kartą Praw Człowieka, uchwalonej jednomyślnie dnia 10 grudnia 1948 roku w Paryżu na obradującej tam III Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ.
Przygotowała Anna Franczyk